Moja mama podchodziła do mnie i tak mnie dotykała Ona cały czas nie była pewna czy to ja jestem czy jej się śni
Ur. 26 stycznia 1929 w Samborze (województwo lwowskie, II RP). W sierpniu 1944 został łącznikiem AK między Samborem, Drohobyczem i Borysławiem. 9 maja 1945 został aresztowany przez NKWD, w sierpniu 1945 skazano go na karę dziesięciu lat więzienia. Od sierpnia do grudnia 1945 był więziony kolejno na ulicy Łąckiego i na Zamarstynowie we Lwowie, a następnie w Kijowie. W grudniu 1945 został przewieziony do Odessy, gdzie do uzyskania pełnoletniości przebywał w kolonii karnej dla niepełnoletnich. Po ukończeniu osiemnastu lat trafił do więzienia w Odessie, następnie do obozu przejściowego w tym samym mieście, a latem 1947 został wywieziony do łagru na Uralu w obwodzie swierdłowskim, niedaleko miejscowości Iwdiel. W 1949 roku został przeniesiony do Iwdielskiego Zjednoczenia Łagrów. Pracował przy budowie tratw, w kuchni, w tartaku i przy załadunku desek na wagony. W maju 1949 został przewieziony do Kazachstanu, do łagru w obwodzie karagandzkim. Początkowo pracował na budowach, potem przez pół roku w kopalni węgla. W marcu 1951, dwa miesiące przed spodziewanym terminem, został zwolniony. Trafił na dwa miesiące do obozu przejściowego w Pietropawłowsku, następnie do więzienia w Nowosybirsku i Krasnojarsku. We wrześniu 1951 Tadeusz Bukowy otrzymał nakaz przymusowego osiedlenia w wiosce Podpory w rejonie suchobuzińskim na Syberii. Pracował przy budowie drewnianych domów w tajdze oraz przy zbiorze żywicy. W maju 1955 otrzymał pozwolenie na wyjazd do Polski. Wrócił do kraju na początku 1956 roku. Zamieszkał we Wrocławiu. Pracował w różnych zakładach przemysłowych.