Надія Григорівна Ратушна (Гасій) (* 1941)

  Ratuszna (Gasij) Nadija curka Grygorija – interwiu brała uczestniczka projektu studentka Pysznograj Julia curka Wołodymyra, 07.08.2011 roku k. 13:30 godziny.

  Ja, Ratuszna Nadija Grygoriwna, z domu Gasij, urodziła się 11 kwietnia 1941 roku w wiosce Kozaki Złoczowskiego powiatu Lwowskiego obwodu. Ukrainka, greko-katolickiego religijnego obrządku. Edukacja – siedem klas szkoły podstawowej. Zamężna.  Mam troje dzieci: dwie córki i syna i sześcioro wnuków.

   Podczas wojny mój ojciec był przymusowo wywieziony na robotę do Niemiec. Wrócił on jesienią 1945 roku. Przed wojną my mieliśmy w prywatnej własności dużo ziemi i dużą gospodarkę, krowy, konie. I dlatego  na wiośnie  1946 roku naszą rodzinę jak “kułaków”:  tatę, mamę, starszego brata 1934 r.u., starszą siostrę 1938 r.u. i mnie,  wywiozły na Syberię w Kemerowo obwodzie Rosja.

   Wróciliśmy  w wioskę Kozaki aż w 1959 roku. Brat przyjechał z nami, a potem żenił się i wyjechał bytować w Krym.  Zmarł w 1980 roku. Mama była z 1910 roku urodzenia i niedługo po przyjeździe zmarła. Ojciec  zmarł w 1990 roku. Gdy przyjechaliśmy, - kopalnie już były nie czynny. Nie dowiozli ze sobą nic pomimo odzieży. W ciągu tego czasu na naszej chałupie, jaka była na górze,  bytowali Rosjanie, górnicy ze wschodu. Miejscowa władza dwa lata nie chciała nas registrować i nie chciała oddać nam naszej chałupy. My byliśmy zmuszone wynajmować mieszkanie. Potem nas zameldowali i oddali naszą chałupę. Ale chałupa była stara i nie przypilnowana  i za pewien  czas rozsypała się.

  Z przekwaterowanymi ludźmi my bytowaliśmy w zgodzie.  Z przesiedlonych mam dobrą koleżankę Olgę Duś, po mężu Kryweńka. My z nią całe życie podtrzymujemy bardzo dobre stosunki, dopomagamy jedna drugiej.

  Tak jak moja rodzina była wywieziona na Syberię, mnie nie chciali przejmować uczyć się w edukacyjne zakłady. Całe życie mnie zdarzało się ciężko pracować  na ziemi.

   Wyszłam zamąż na wiosnę 1965 roku за Włodzimierza Ratusznego, przesiedleńca z Polski. On pochodził z dostatniej rodziny, ale przy przesiedleniu  im nie dali wywieźć ze sobą nic. Toteż trzeba było  wszystko dorabiać  z samego początku. Go matka, Ratuszna, moja świekra, mieszka we wiosce Kozaki, ale już stara i ma kiepski słuch.