Následující text není historickou studií. Jedná se o převyprávění pamětníkových životních osudů na základě jeho vzpomínek zaznamenaných v rozhovoru. Vyprávění zpracovali externí spolupracovníci Paměti národa. V některých případech jsou při zpracování medailonu využity materiály zpřístupněné Archivem bezpečnostních složek (ABS), Státními okresními archivy (SOA), Národním archivem (NA), či jinými institucemi. Užíváme je pouze jako doplněk pamětníkova svědectví. Citované strany svazků jsou uloženy v sekci Dodatečné materiály.

Pokud máte k textu připomínky nebo jej chcete doplnit, kontaktujte prosím šéfredaktora Paměti národa. (michal.smid@ustrcr.cz)

Zpět na stránku pamětníka

Brygida Wornowska (* 1946)

Mój ojciec powiedział, że nie weźmie dowodu, bo nigdy nie będzie obywatelem Polski i nie zmieni narodowości

  • Urodziła się 13 kwietnia 1946 w Bartągu

  • Miała pięcioro rodzeństwa - brat zginął na froncie wschodnim

  • Rodzice mieli gospodarstwo, ojciec był rzeźnikiem i prowadził sklep na rynku w Bartągu, matka zajmowała się domem

  • Po wkroczeniu do Bartąga Rosjanie chcieli spalić dom rodzinny Pani Brygidy

  • Po wojnie cała rodzina pozostała w Polsce

  • Pani Brygida szybko nauczyła się polskiego i ukończyła polskie liceum

  • Brygida Wornowska mieszka do dziś w Bartągu

Brygida Wornowska - Urodziła się 13 kwietnia 1946 w Bartągu, gdzie mieszka do dziś i gdzie chodziła do szkoły. Pani Brygida miała pięcioro rodzeństwa - jedno dziecko zmarło jako niemowlę, brat zginął na froncie wschodnim podczas II wojny światowej. Rodzice mieli gospodarstwo, ojciec był rzeźnikiem i prowadził sklep na rynku w Bartągu, matka zajmowała się domem. Jeszcze przed wojną ojciec trafił do więzienia za wypowiedź nieprzychylną Hitlerowi. Po wkroczeniu do Bartąga Rosjanie chcieli spalić dom rodzinny Pani Brygidy. Jej ojciec z trudem go uratował. Po wojnie cała rodzina pozostała w Polsce. Pani Brygida szybko nauczyła się polskiego i ukończyła polskie LO. Tylko sporadycznie doświadczała przejawów niechęci ze strony polskiego otoczenia. Jej ojciec był natomiast częstym obiektem szykan. Nigdy nie przyjął polskiego dowodu osobistego.

© Všechna práva vycházejí z práv projektu: German Minority in Czechoslovakia and Poland after 1945

  • Příbeh pamětníka v rámci projektu German Minority in Czechoslovakia and Poland after 1945 (Maciej Melon)